استراتيجية عسكرية

             Ներկա գերլարված միջազգային և տարածաշրյանային իրողությունները ուղղակիորեն սահմանում են միասնական հայության հրամայականը։ Ակնհայտ է, որ այն հնարավոր է կյանքի կոչել միայն Հայաստան – Սփյուռք ներդաշնակ համագործակցության արդյունքում՝ ձևավորելով փոխկապակցված, գաղափարական և կիրառական համընդանուր ուղի ունեցող հանրություն ներկայիս աղճատված հասարակական շերտավորումների փոխարեն, հիմքում ընդունելով հետևյալ երկու հիմնարար սկզբունքները.

1.Հասարակությունից հանրություն անցում

             Այս երկու հասկացողութունների միջև գոյություն ունի որակական տարբերակում: Հասարակությունը ուղղակի մատնանշում է մի խավ, որն, օրինակ, տարբերվում է իշխող էլիտայից։ Հանրությունը իր մեջ պարունակում է միասնական, ընդհանրական արժեքների առկայության և սրանք կիսելու գաղափարը: Հասկանալը, թե ինչ լծակներ են հնարավոր կիրառել այս անցումը հնարավորինս արագ կազմակերպելու համար, թույլ կտա ապահովել հզոր, որակական, գիտակցական թռիչք դեպի հանրության կազմավորում:

2. Մշակութային ինքնություն

             Ժամանակակից աշխարհում գնալով ավելի ու ավելի վտանգավոր է դառնում խոսել ազգային-մշկութային ինքնության մասին, քանի որ այս գաղափարների ընկալումը նախապաշարված է իրենց ծայրահեղ դրսևորումներով՝ որպես ազգայնամոլ, անհանդուրժող և այլն: Հետևաբար ազգային-մշկութային ինքնության այնպիսի սահմանում է անհրաժեշտ գտնել, որ ոչ միայն միանշանակորեն անխոցելի լինի գաղափարական ոլորտում, այլ հատկապես ընկալելի և կիրառելի լինի ամբողջ համասփյուռ հայության և աշխարհի համար: Այսպիսի սահմանում կարելի է ստանալ հիմնվելով ներառական և փոխզարգացման սկուզբունքների վրա․ մարդը միաժամանակ սնվում է մշակույթով ու սնում այն, և ազգային բաղադրիչը ապահովում է այս գործընթացի ներդաշնակ բնույթը:

             Վերոնշյալ մտքերը կիրառական աստիճանի զարգացնելու համար սկսվել են իրագործվել մի շարք ուսումնասիրություններ, նաև կանոնավոր հաճախականությամբ կկազմակերպվեն հանրային լսումներ ու քննարկումներ, մասնավորապես.